‘Duurzame bedrijfsvoering levert ons grote opdrachten op’
‘Duurzame bedrijfsvoering levert ons grote opdrachten op’
Het digitale visitekaartje van Schilders De Vries laat direct zien wat dit bedrijf uniek maakt. Op de website van het OnderhoudNL-lid pronkt de titel duurzaamste ondernemer van Groningen. Het bedrijf van vader Roelof en dochter Myrthe de Vries is al jarenlang bezig met een milieuvriendelijker beleid. In het wagenpark, maar ook in koffiebonen. En dat levert ze ook nog eens keiharde euro’s op.
Roelof en Myrthe prijzen zich gelukkig met hun duurzame bedrijfsvoering. Ze zien het terug in hun omzet. “Wij winnen grote aanbestedingen dankzij onze duurzame inzet. Zo hebben we daardoor een flink contract bij een zorg- en onderwijsinstelling gekregen.”
Uit de geitenwollensokkensfeer
Milieuvriendelijk aan de slag gaan loont dus. Een lange adem is daar wel voor nodig. “Het is geen lichtschakelaar die je omzet. Je bent afhankelijk van de technische ontwikkelingen.” Roelof werd rond 2008 geïnspireerd door een televisie-uitzending. “Over het principe Cradle to Cradle.” Kortgezegd komt Cradle to Cradle neer op dat elke grondstof, elk materiaal volledig hergebruikt kan worden zonder waarde te verliezen. “Het haalt duurzaamheid uit de geitenwollensokkensfeer.”
De Vries klopte aan bij collega's door het land en samen richtten zij Fareno op: Faire Renovatie en Onderhoud. “Een pioniersclubje in onze bedrijfstak. We kregen een subsidie om innovaties te bedenken. Zo hebben we de verfindustrie bij een afvalbedrijf uitgenodigd. Daar konden we hen laten zien wat het gevolg is als zij verf vol gifstoffen maken. We hebben ze gevraagd eens na te denken over milieuvriendelijkere verf.”
Ook werd het onvriendelijke, tempexachtige materiaal waarmee onder meer Schilders De Vries werkte, vervangen door een biologisch afbreekbaar én herbruikbaar materiaal. “Dat oude isolatiespul zat helemaal vastgeplakt, was onmogelijk opnieuw te gebruiken.”
Geen stinkend dieseltje meer
Al die initiatieven om de branche schoner te maken waren belangrijk, maar De Vries wilde ook zijn eigen bedrijf opschonen. “Ik vond het maar raar om met een stinkend dieseltje naar een duurzaam project te rijden.” De eerste stap: communicatie. Erover praten met je personeel, opdrachtgevers én leveranciers. Zij moesten allemaal meedoen om dit te laten slagen. “We hebben een eigen academie opgezet om te leren hoe je met duurzame ogen naar je werk kijkt. Je kunt materialen die je vervangt weggooien of nadenken over manieren om het te hergebruiken.”
Hij vroeg een adviesbureau om een analyse te maken van de uitstoot van Schilders De Vries. Daaruit bleek waar de grootste winst viel te behalen. Niet verrassend en zoals bij veel bedrijven uit de schilders- en onderhoudssector was dat in de logistiek. De Vries heeft een kleine twintig voertuigen in het wagenpark: vijf personenauto's en zestien bedrijfswagens.
Gedachtegang omgedraaid
In die tijd was groen gas nog de meest voor de hand liggende duurzame optie. Inmiddels is het elektrisch rijden dat de klok slaat. Bij beide brandstoffen kwam Schilders De Vries dezelfde beren tegen op de weg. “Kun je wel op genoeg plekken opladen? Sta je straks niet continu aan de lader? En kost dat niet enorm veel?”, somt Myrthe de potentiële hoofdbrekens op. “Wij draaiden de gedachtegang om. Welke werknemers wonen dicht bij een pomp? Wie maakt niet heel veel kilometers per dag?”
De eerste elektrische rijder
De Vries begon met groen gas, maar is inmiddels overgestapt op elektrisch. De eerste elektrische rijder was onderhoudsschilder Hans Klootsema. “Ik vond het leuk dat ik de eerste in heel Groningen was met een elektrische bus”, vertelt Hans. “Dat was in 2013. Ik trok veel bekijks.”
Het voertuig, een Renault Kangoo, had een actieradius van 100 kilometer. “Ik werkte veel in Groningen, maar moest ook weleens naar Assen. Dan nam ik een stekker mee, waarmee ik bij de klant kon opladen.” Die vond dat best spannend. “Ze waren gerustgesteld toen ze hoorden dat wij hun stroomkosten dubbel terugbetaalden.”
Het elektrisch rijden beviel Hans goed. “Ik heb vijf jaar in die wagen gereden, toen moest hij weer terug naar de leasemaatschappij. Het is nu wachten op nieuwe versies, met een grotere actieradius.”
Laadpaal realiseren
Overigens had het realiseren van een laadpaal bij Hans in de buurt nogal wat voeten in de aarde, laat Roelof weten. “Uiteindelijk ben ik zelf maar naar de verantwoordelijke wethouder gestapt. Ik zei: 'Luister eens even. Jullie willen toch zo graag de duurzaamste stad van Nederland worden? Waarom duurt het dan zo lang om een laadpaal te realiseren?' Toen kwam die laadpaal er opeens een stuk sneller.”
Slim rijden
Op drie bedrijfswagens na is het hele wagenpark nu elektrisch. “Door de technologische ontwikkelingen is de actieradius van de auto’s verbeterd. Daarnaast staat op elke straathoek een laadpaal. Wij hebben ook wat punten op kantoor. En je hebt snelladers, waarmee je binnen 20 minuten weer onderweg bent”, zo vertelt Roelof. Myrthe: “Je moet je ritten goed plannen. Als je onderweg even aan de lader moet, kun je gelijk je administratie bijwerken.”
Roelof vertelt dat de focus momenteel ligt op de bedrijfswagens. “Zodra de grote glasbussen op stroom beschikbaar zijn, krijgen wij er direct eentje van onze leasemaatschappij.”
Jonge arbeidskrachten
Ondertussen verduurzaamt Schilders De Vries de hele bedrijfsvoering. Denk aan duurzame koffiebonen en een fietskoerier in plaats van een busje. “We zien dat het ons jonge arbeidskrachten oplevert, die graag bij een duurzaam bedrijf willen werken. En het loont in de vorm van opdrachten”, zo besluit Myrthe. “Ieder bedrijf kan verduurzamen. Als je het maar écht wilt.”
Wat doet OnderhoudNL op het gebied van duurzame mobiliteit en materieel?