Praktijkonderzoek zouttest straaloppervlak
Betrouwbaarheid Bresle-test
Praktijkonderzoek zouttest straaloppervlak
Experts van OnderhoudNL en Vereniging ION, de vereniging van Industrieel Oppervlaktebehandelend Nederland, hebben gezamenlijk onderzoek gedaan naar de effectiviteit van de Bresle-test*. De Bresle-test is een methode om na het stralen de hoeveelheid oplosbare zouten op het straaloppervlak te meten. Dit is belangrijk om te weten omdat met name het chloridegehalte cruciaal is voor de duurzaamheid en de effectiviteit van verfsystemen op gestraalde oppervlakten.
Alternatieve straalmiddelen
Doordat de beschikbaarheid van traditionele smeltslakken (aluminiumsilicaat) uit kolengestookte energiecentrales afneemt, worden er steeds vaker alternatieve eenmalige straalmiddelen gebruikt. Voor straalwerk is het belangrijk dat het chloride gehalte op het gestraalde oppervlak laag is omdat dat de levensduur van verfsystemen verhoogd. In de praktijk voldoet het chloride-gehalte van het straalmiddel vaak wel aan de norm en eisen, maar wordt regelmatig het maximaal toegestane zoutgehalte op het straaloppervlak overschreden met afkeur tot gevolg.
Geleidbaarheid
Bij het keuren van het gestraald werk wordt het zoutgehalte gemeten met de Bresle-test door de geleidbaarheid te vertalen naar zoutgehalte. De geleidbaarheid is een aanwijzing voor het zoutgehalte op van het oppervlak: hoe meer zout, hoe hoger de geleiding, dus hoe meer kans op roest, zou men denken. Maar die vlieger gaat niet op, want niet alle zouten zijn corrosief. In zulke gevallen zou er dus gewoon gecoat kunnen worden, terwijl het werk vanwege de verhoogde geleidbaarheid wordt afgekeurd.
Chloridegehaltes
Omdat niet alle zouten schadelijk zijn voor het straaloppervlak, bestond daarom twijfel over het toepassen van de Bresle-test om het zoutgehalte te bepalen. Met name chloriden verkorten de levensduur van verfsystemen door hun corrosie bevorderende eigenschappen. Tijdens het onderzoek, dat in 2021 op initiatief van de Technische Commissie van OnderhoudNL Industrieel gestart is, zijn diverse gangbare eenmalige straalmiddelen getest en geanalyseerd op hun chloridegehaltes.
Te weinig zekerheid
Uit het onderzoek blijkt dat de gemeten geleidbaarheid met de Bresle-test inderdaad te weinig zekerheid geeft of de geleidbaarheid wordt veroorzaakt door chloriden. Andere zouten kunnen ook de verhoogde geleidbaarheid veroorzaken. Bij overschrijding van het gemeten zoutgehalte met de Bresle-test moet daarom aanvullend een ion specifieke test op tenminste chloriden en sulfaten (zoals bijvoorbeeld met de CSN-test) worden uitgevoerd om de zouten specifiek te bepalen.
* Onder de Bresle-test wordt bedoeld de test zoals beschreven in de NEN-EN-ISO 8502-6:2020 (extractie) en NEN-EN-ISO 8502-9:2020 (berekening).